هزینه های قابل قبول مالیاتی اشخاص حقوقی و حقیقی: بر اساس ماده 147 ق م م هزینه های قابل قبول بری تشخیص درآمد مشمول مالیات عبارت است از هزینه های که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصراً مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نضاب های مقرر باشد. در مواردی که هزینه ای در قانون مالیات های مستقیم پیش بینی نشده یا بیش از نصاب های مقرر در قانون یاد شده بوده ولی پرداخت آن به موجب قانون و یا مصوبه هیات وزیران صورت گرفته باشد، قابل قبول خواهد بود.
صد در صد هزینه های اشخاص حقیقی و حقوقی مطابق ماده 24 قانون حمایت از حقوق معلولان که در راستای احداث و تجهیز و توسعه و مناسبت سازی تمامی مراکز توانبخشی، نگهداری و مراقبتی، حرفه آموزی، آموزشی، کارآفرینی، رفاهی و مسکن مورد نیاز افراد معلول که به تایید سازمان رسیده شده باشد به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی شناسایی می شود.
مطالعه بیشتر : معافیت مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی در مناطق مختلف
به استناد تبصره 2 ماده 147 ق.م.م هزینه های مربوط به درآمدهایی که به موجب قانون مالیاتهای مستقیم، از پرداخت مالیات معاف یا مشمول نرخ صفر یا اینکه مشمول مالیات مقطوع بوده اند، به عنوان هزینه های غیر قابل قبول مالیاتی تلقی خواهند شد.
مطالعه بیشتر : راهنمای تنظیم و تکمیل اظهارنامه مالیاتی الکترونیکی
به استناد تبصره 3 ماده 147 ق.م.م هزینه قابل قبول مالیاتی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم که به شیوه تهاتری انجام نشود از مبلغ دویست میلیون ریال به بالا منوط به پرداخت یا تسویه وجه آن از طریق سیستم بانکی می باشد.
هزینه هایی که دارای شرایط ماده 147 ق.م.م می باشند به شرح زیر خلاصه شده است:
1- قیمت خرید کالای فروخته شده و یا قیمت خرید مواد مصرفی در کالا و خدمات فروخته شده.
2- هزینه‌های استخدامی متناسب با خدمت کارکنان براساس مقررات استخدامی موسسه به شرح زیر:
الف- حقوق یا مزد اصلی و مزایای مستمر اعم از نقدی یا غیرنقدی (مزایای غیرنقدی به قیمت تمام‌شده برای کارفرما).
ب- مزایای غیرمستمر اعم از نقدی و غیرنقدی از قبیل خواروبار، بهره‌وری، پاداش، عیدی، اضافه‌کار، هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت. نصاب هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران به منظور رفع حوائج موسسه ذیربط طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد تعیین خواهد شد.
ج- هزینه‌های بهداشتی و درمانی و وجوه پرداختی بابت بیمه‌های بهداشتی و عمر و حوادث ناشی از کار کارکنان.
د- حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت طبق مقررات استخدامی موسسه و خسارت اخراج و بازخرید طبق قوانین موضوعه مازاد بر مانده حساب ذخیره مربوط.
هـ- وجوه پرداختی به سازمان تأمین اجتماعی طبق مقررات مربوط و همچنین تا میزان سه درصد (3%) حقوق پرداختی سالانه بابت پس‌انداز کارکنان براساس آیین نامه‌ای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به‌تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.
و- معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابه التفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل که به منظور تأمین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید کارکنان موسسه ذخیره می شود.
این حکم نسبت به ذخایری که تا کنون در حساب بانکها نگهداری شده است نیز جاری خواهد بود.
3- کرایه محل موسسه در صورتی‌که اجاری باشد، مال‌الاجاره پرداختی طبق سند رسمی و در غیر این‌صورت در حدود متعارف.
4- اجاره‌بهای ماشین آلات و ادوات مربوط به موسسه در صورتی‌که اجاری باشد.
5- مخارج سوخت، برق، روشنایی، آب، مخابرات و ارتباطات.
6- وجوه پرداختی بابت انواع بیمه مربوط به عملیات و دارایی موسسه.
7- حق‌الامتیاز پرداختی و همچنین حقوق و عوارض و مالیاتهایی که به سبب فعالیت موسسه به شهرداریها و وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی و وابسته به آنها پرداخت می‌شود (به استثنای مالیات بر درآمد و ملحقات آن و سایر مالیاتهایی که موسسه به موجب مقررات این قانون ملزم به کسر از دیگران و پرداخت آن می‌باشد و همچنین جرایمی که به دولت و شهرداریها پرداخت می گردد.)
8- هزینه‌های تحقیقاتی، آزمایشی و آموزشی، خرید کتاب، نشریات و لوح‌های فشرده، هزینه‌های بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی مربوط به فعالیت موسسه، براساس آیین‌نامه‌ای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.
9- هزینه‌های مربوط به جبران خسارت وارده مربوط به فعالیت و دارایی موسسه مشروط بر اینکه:
اولا- وجود خسارت محقق باشد.
ثانیا- موضوع و میزان آن مشخص باشد.
ثالثا- طبق مقررات قانون یا قراردادهای موجود جبران آن به عهده دیگری نبوده یا در هر صورت از طریق دیگران جبران نشده باشد.
آیین نامه احراز شروط سه گانه مذکور در این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.
10- هزینه‌های فرهنگی، ورزشی و رفاهی کارگران پرداختی به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی حداکثر معادل ده هزار (10,000) ریال به ازای هر کارگر.
11- ذخیره مطالباتی که وصول آن مشکوک باشد مشروط بر اینکه:
اولا- مربوط به فعالیت موسسه باشد.
ثانیا- احتمال غالب برای لاوصول ماندن آن موجود باشد.
ثالثا- در دفاتر موسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد تا زمانی‌که طلب وصول گردد یا لاوصول بودن آن محقق شود.
آیین نامه مربوط به این بند به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.
12- زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد، از درآمد سال یا سالهای بعد استهلاکپذیر است.
13- هزینه‌های جزئی مربوط به محل موسسه که عرفا به عهده مستأجر است در صورتی که اجاری باشد.
14- هزینه‌های مربوط به حفظ و نگهداری محل موسسه در صورتی‌که ملکی باشد.
15- مخارج حمل و نقل.
16- هزینه‌های ایاب و ذهاب، پذیرایی و انبارداری.
17- حق‌الزحمه‌های پرداختی متناسب با کار انجام شده از قبیل حق‌العمل- دلالی- حق‌الوکاله- حق‌المشاوره- حق حضور- هزینه حسابرسی و خدمات مالی و اداری و بازرسی، هزینه نرم‌افزاری، طراحی و استقرار سیستم‌های مورد نیاز موسسه، سایر هزینه‌های کارشناسی در ارتباط با فعالیت موسسه و حق‌الزحمه بازرس قانونی.
18– سود، کارمزد و جریمه‌هایی که برای انجام عملیات موسسه به بانکها، صندوق تعاون، صندوق‌های حمایت از توسعه بخش کشاورزی و همچنین موسسات اعتباری غیربانکی مجاز و شرکتهای واسپاری (لیزینگ) دارای مجوز از بانک مرکزی پرداخت‌شده یا تخصیص‌یافته باشد.
19- بهای ملزومات اداری و لوازمی که معمولا ظرف یک سال از بین می‌روند.
20- مخارج تعمیر و نگاهداری ماشین‌آلات و لوازم کار و تعویض قطعات یدکی که به‌عنوان تعمیر اساسی تلقی نگردد.
21- هزینه‌های اکتشاف معادن که منجر به بهره‌برداری نشده باشد.
22- هزینه‌های مربوط به حق عضویت و حق اشتراک پرداختی مربوط به فعالیت موسسه.
23- مطالبات لاوصول به شرط اثبات آن از طرف مودی مازاد بر مانده حساب ذخیره مطالبات مشکوک الوصول.
24- زیان حاصل از تسعیر ارز براساس اصول متداول حسابداری مشروط بر اتخاذ یک روش یکنواخت طی سالهای مختلف از طرف مودی.
25- ضایعات متعارف تولید.
26- ذخیره مربوط به هزینه‌های پرداختنی قابل قبول که به سال مورد رسیدگی ارتباط دارد.
27- هزینه‌های قابل قبول مربوط به سالهای قبلی که پرداخت یا تخصیص آن در سال مالیاتی مورد رسیدگی تحقق می‌یابد.
28- هزینه خرید کتاب و سایر کالاهای فرهنگی- هنری برای کارکنان و افراد تحت تکفل آنها تا میزان حداکثر پنج درصد (5%) معافیت مالیاتی موضوع ماده (84) این قانون به ازای هر نفر.
29– ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش (گارانتی) اشخاص حقوقی.
تبصره 1– هزینه‌های دیگری که مربوط به تحصیل درآمد موسسه تشخیص داده می‌شود و در این ماده پیش‌بینی نشده است به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور و تصویب وزیر امور‌اقتصادی و دارایی جزء هزینه‌های قابل قبول پذیرفته خواهد شد.
تبصره 2– مدیران و صاحبان سرمایه اشخاص حقوقی در صورتی‌که دارای شغل موظف در موسسات مذکور باشند جزء کارکنان موسسه محسوب‌خواهند شد ولی در موسساتی که غیر اشخاص حقوقی باشند حقوق و مزایای صاحب موسسه و اولاد تحت تکفل و همسر نامبرده به استثنای هزینه سفر و فوق‌العاده مسافرت مربوط به شغل که مشمول مقررات جزء (ب) بند (2) این ماده آمده خواهد بود جزء هزینه‌های قابل قبول منظور نخواهد شد.
تبصره 3– در محاسبه مالیات شرکتها و اتحادیه‌های تعاونی، ذخایر موضوع بندهای (1) و (2) ماده (15) قانون شرکتهای تعاونی مصوب 1350/03/16 و اصلاحیه‌های بعدی آن و در مورد شرکتها و اتحادیه‌هایی که وضعیت خود را با قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370/06/13 تطبیق داده اند یا بدهند، ذخیره موضوع بند (1) و حق تعاون و آموزش موضوع بند (3) ماده (25) قانون اخیرالذکر جزء هزینه محسوب می‌شود.
پرداختی به بازنشستگان موسسه حداکثر تا سقف یک دوازدهم معافیت موضوع ماده (84) این قانون
به استناد ماده 149قانون مالیاتهای مستقیم آن قسمت از دارایی‌های استهلاکپذیر که بر اثر به‌کارگیری یا گذشت زمان یا سایر عوامل و بدون توجه به تغییر قیمتها ارزش آن تقلیل می‌یابد و همچنین هزینه‌های تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنها جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی تلقی می‌شود. مقررات مربوط به استهلاک‌های دارایی‌های استهلاکپذیر شامل جداول استهلاک‌ها و چگونگی اجرای آن با رعایت استانداردهای حسابداری توسط سازمان امور مالیاتی کشور تهیه می‌شود و ظرف مدت شش ماه از تاریخ تصویب این قانون به‌تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می‌رسد.
تبصره1- افزایش بهای ناشی از تجدید ارزیابی دارایی های اشخاص حقوقی، با رعایت استانداردهای حسابداری مشمول پرداخت مالیات بر درآمد نیست و هزینه استهلاک ناشی از افزایش تجدید ارزیابی نیز به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی نمی‌شود.
در زمان فروش یا معاوضه دارایی‌های تجدید ارزیابی شده، مابه‌التفاوت قیمت فروش و ارزش دفتری بدون اعمال تجدید ارزیابی در محاسبه درآمد مشمول مالیات منظور می‌شود.
آیین‌نامه اجرائی این تبصره درمورد نحوه تجدید ارزیابی، فروش و استهلاک دارایی‌های تجدید ارزیابی شده و سایر الزامات و ترتیبات اجرائی که با رعایت استانداردهای حسابداری تهیه می‌شود، به پیشنهاد وزیر امور اقتصادی و دارایی ظرف مدت شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون (1/1/1395) به‌تصویب هیأت وزیران می‌رسد.
تبصره 2- در صورتی که بر اثر فروش مال قابل استهلاک یا مسلوب‌المنفعه شدن ماشین آلات، زیانی متوجه موسسه گردد، زیان حاصل معادل ارزش مستهلک نشده دارایی منهای حاصل فروش (در صورت فروش) یکجا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال است. حکم این تبصره در مورد دارایی‌های تجدید ارزیابی شده نسبت به ارزش دفتری بدون اعمال تجدید ارزیابی جاری است.
جهت دانلود آیین نامه اجرایی موضوع تبصره یک ماده 149 قانون مالیاتهای مستقیم اینجا کلیک کنید.
به استناد ماده 150 قانون مالیاتهای مستقیم طرز محاسبه استهلاک به شرح زیر است:
الف – در مواردی که طبق جدول مذکور در ماده (151) این قانون برای استهلاک، نرخ تعیین شود نرخها ثابت بوده و در هر سال مابه‌التفاوت قیمت‌تمام شده مال مورد استهلاک و مبلغی که در سالهای قبل برای آن به عنوان استهلاک منظور شده است اعمال می‌گردد.
ب – در مواردی که طبق جدول مذکور در ماده (151 ) این قانون مدت تعیین شده ، در هر سال به طور مساوی از قیمت تمام شده مال به نسبت مدت مقرر ، استهلاک منظور می‌گردد.
تبصره 1 – هزینه مربوط به تغییر یا تعمیر اساسی دارایی قابل استهلاک جزء قیمت تمام شده دارایی محسوب می‌شود.
تبصره 2 – موسسات می‌توانند هزینه‌های نرم‌افزاری خود را حداکثر تا پنج سال مستهلک کنند.
تبصره 3 – موسسات می‌توانند آن مقدار از دارایی‌های ثابت استهلاک پذیر را که برای بازسازی، جایگزینی خطوط تولید یا توسعه و تکمیل خریداری گردیده است، با دو برابر نرخ یا نصف مدت استهلاک پیش بینی شده در جدول استهلاکات موضوع ماده (151) این قانون حسب مورد مستهلک کنند.
تبصره 4 – در اجاره‌های سرمایه ای دارایی‌های ثابت استهلاک پذیر، نحوه انعکاس هزینه استهلاک در دفاتر طرفین معامله براساس استانداردهای‌حسابداری خواهد بود.”
با دیگران به اشتراک بگذارید و امتیاز بگیرید!
قیمت اصلی ۱۳۵ هزار تومان بود.۹۵ هزار تومانقیمت فعلی ۹۵ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۱۹ هزار تومان بود.۷۹ هزار تومانقیمت فعلی ۷۹ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۷۰۰ هزار تومان بود.۴۸۰ هزار تومانقیمت فعلی ۴۸۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۲۱۰ هزار تومان بود.۱۶۹ هزار تومانقیمت فعلی ۱۶۹ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۰۵ هزار تومان بود.۷۵ هزار تومانقیمت فعلی ۷۵ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۶۰۰ هزار تومان بود.۳۵۰ هزار تومانقیمت فعلی ۳۵۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۱۶۵ هزار تومان بود.۱۱۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۱۰ هزار تومان است.
قیمت اصلی ۲۲۷ هزار تومان بود.۱۵۰ هزار تومانقیمت فعلی ۱۵۰ هزار تومان است.
تیم فرامالی یار قادر است، ساز و کاری را فراهم سازد تا دارندگان بنگاه های اقتصادی بر روی یکی از کلیدی ترین بخش های کسب و کار خود (امور مالی و مالیاتی) نظارت و مدیریت دقیقی داشته باشند.
جهت دریافت راهنمایی و مشاوره رایگان در خصوص محصولات و خدمات طریق چت وبسایت نمایید.
